koniec

koniec {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec, skraj, wierzchołek': {{/stl_7}}{{stl_10}}Koniec kija, sznurka, trawnika. Dojść do końca ulicy. Zrobić supełek na końcu nitki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'moment kończący jakiś okres, zamykający trwanie czegoś lub istnienie czegoś; finisz, kres, schyłek, zmierzch': {{/stl_7}}{{stl_10}}Koniec lekcji, podróży, zabawy. Koniec dnia, roku, epoki, wieku. Koniec życia. Dzień ma się ku końcowi. Obrady zbliżają się do końca. Nadszedł upragniony koniec roku szkolnego. Wreszcie koniec tych niepowodzeń. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'śmierć, zgon': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lekarz mówi, że koniec już blisko. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ostatnia część czegoś, zamykająca całość; zakończenie, finał, epilog': {{/stl_7}}{{stl_10}}Koniec artykułu, powieści, scenariusza, wypracowania. Koniec sprawy nie był dla nas najlepszy. Czytać coś od końca. Koniec koncertu był największą atrakcją. Obejrzeć początek i koniec filmu.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}bez końca; cześć [koniec] pieśni; dobiegać – dobiec końca; do końca świata; i (na tym) koniec; kłaść – położyć kres [koniec] {{/stl_10}}{{stl_8}}{czemuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}; ku końcowi; mieć {{/stl_7}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}na końcu języka; na koniec świata; na końcu; na szarym końcu; nie widzieć [nie patrzeć] dalej (niż koniec) swego nosa; pod koniec; robić – zrobić koniec {{/stl_7}}{{stl_8}}{z czymś}{{/stl_8}}{{stl_7}}; wiązać – związać koniec z końcem; widzieć tylko koniec własnego [swojego] nosa; w końcu {{/stl_7}}